Όταν πρωτάκουσα τη φωνή του ήμουν στο μικρό δυάρι της οδού Σαλτέλη που πια δεν υπάρχει. Η επιφάνεια σε τετραγωνικά μέτρα των βινυλίων εκεί μέσα ήταν πολύ μεγαλύτερη από τα τετραγωνικά του διαμερίσματος. Και όταν λέω «επιφάνεια βινυλίων» εννοώ αυτή που σχηματίζουν οι ράχες τους, όχι τα εξώφυλλα.
Όταν πήγαινα επίσκεψη ήταν συγχρόνως και επιμορφωτικά σεμινάρια, αλλά όταν σου πέφτει πολύ μουσική μαζεμένη μερικές φορές δε θες να ακούς τίποτα. Εγώ τουλάχιστον.
Τελοσπάντων, με το Reindeer, δεν ήταν έτσι. Μιλούσαμε, το θυμάμαι καθαρά, και μάλιστα για κάτι άκρως σοβαρό, αλλά θυμάμαι σταμάτησα να μιλάω και είπα, Χριστέ μου τι είναι αυτό. Και δεν είμαι θρήσκα, αντιθέτως.
Ήταν το FBC fabric & Reindeer σε εκείνη την μικρή υφασμάτινη θήκη.
Τελοσπάντων, με το Reindeer, δεν ήταν έτσι. Μιλούσαμε, το θυμάμαι καθαρά, και μάλιστα για κάτι άκρως σοβαρό, αλλά θυμάμαι σταμάτησα να μιλάω και είπα, Χριστέ μου τι είναι αυτό. Και δεν είμαι θρήσκα, αντιθέτως.
Ήταν το FBC fabric & Reindeer σε εκείνη την μικρή υφασμάτινη θήκη.
