s a l e m

Όλα άρχισαν το καλοκαίρι, στις αρχές Αυγούστου όταν ήρθε το newsletter από το rotters golf club, για την νέα κυκλοφορία του Andrew Weatherall. Απανωτά links με οδήγησαν σε ένα podcast του Weatherall για τη σειρά Double Gone Radio. Το tracklisting ήταν το εξής:

1. El Telecote / Calvin Cool (Romulan)

2. Tranquilizer / Pirate Love (Kong Tiki)

3. Shish Kebab / Black Albinos (Delta)

4. Ab/B# / Blue Bambinos (unknown)

5. Rare as the Yeti / Kid Congo (In The Red)

6. Well Alright / Spoon (4 AD)

7. Golden Phone / Micachu (Rough Trade)

8. The Keeper / Higamos Hogamos (DC)

9. Black Eyed Suzy / Justin Townes Earl (Blood Shot)

10. Throwing Bones / Phantom Band (Chemikal Underground)

11. Brotherhood of Death / Apollo Sunshine (Black & Greene)

12. Running on Empty Dub / Honkey Finger (Horse)

13. Redlight / Salem (Rough Trade)

14. Not Invited / The Hunches (In The Red)

15. The One Thing / Grampall Jookabox (Asthmatic Kitty)

16. Body Combat / Black Lips (Vice)

17. Hey You Guys / Circle Square (K7!)

18. Besides / Gui Boratto (Kompakt)

Είχε πολλά ωραία πράγματα εκεί μέσα, αλλά με ένα ειδικά ήταν γραφτό να είναι ακαριαίος έρωτας: το νούμερο 13 - salem. Η ανακάλυψη μου του 2009.

Άρχισα να ψάχνω και να ψάχνω, μάζεψα κάμποσα κομμάτια τους τα οποία κυκλοφορούσαν από δω κι από κει, μέχρι που ήμουν σίγουρη πως δεν μου είχε ξεφύγει κανένα. Αυτό αποδείχτηκε ιδιαίτερα κοπιαστική δουλειά γιατί υπήρχαν ένα σωρό κομμάτια με τον ίδιο τίτλο που όμως ήταν διαφορετικά μεταξύ τους, και γενικά υπήρχε ένα πέπλο μυστηρίου σε όλη την αναζήτηση. Δυο-τρία «επίσημα» ep και ένα σωρό σκόρπια ευρήματα στο δίκτυο.

Βρήκα video τους στο youtube, video που έχουν φτιάξει μονάχοι τους σε κάποιο γκαράζ πληρώνοντας μια πόρνη, ή άλλες απόπειρες με μηδενικό προϋπολογισμό και μια κάμερα.

Βρήκα live τους σε ασφυκτικά υπόγεια που η ζέστη και η μαυρίλα έσταζε από τα ταβάνια και εξοργιζόμουν και αναρωτιόμουν γιατί στην ευχή δεν είμαι και ’γω εκεί μέσα. «Σαλεμ-ένη» δηλαδή, κανονικά.

Ο last.fm τους περιγράφει ως «Dark electronic, shoegaze and dubstep inspired band based out of NYC/Chicago/Michigan» το οποίο εμένα μου φαίνεται μια χαρά περιγραφή. Στο myspace τους πάντως γράφουν «Celtic / Psychedelic / Gothic» και ίσως αυτοί ξέρουν καλύτερα.

Κάποτε είχαν ένα myspace με το ύποπτο όνομα jjhhmm, αλλά λογικεύτηκαν και τώρα έχουν το αρκετά απλό www.myspace.com/s4lem.

Έχουν μέχρι και δικό τους site, http://s4lem.com/ από το οποίο σε στιγμές κρίσης, παραλίγο να αγοράσω ένα xxxxl ξεβαμμένο μακό με 100 δολάρια, αλλά κρατήθηκα (για την ώρα.) Τα βινύλια είναι από καιρό εξαντλημένα εκεί μέσα, αλλά μπορεί κανείς να τα βρει με κανα 50άρι λίρες, πολλά λεφτά δηλαδή. Σε κάποια άλλη στιγμή κρίσης, εκείνο το κόκκινο βινύλιο του water ep, ευχαρίστως θα το βούταγα.

Τέλοσπαντων, για περισσότερες πληροφορίες υπάρχουν και αυτά τα άρθρα:

http://www.xlr8r.com/features/2009/05/salem-strung-out

και

http://pitchfork.com/reviews/albums/12650-yes-i-smoke-crack-ep-water-ep/

Εμένα πάντως, πέρα από μια αδυναμία μου στη χαλασμένη μουσική, με συγκινούν γιατί μου θυμίζουν κάτι από τα παλιά. Από τα πολύ παλιά. Νομίζω πως τους φαντάζομαι σαν μια συνέχεια των my bloody valentine και γενικά αυτός ο συνδυασμός «dark electronic - shoegaze - dubstep» με διαλύει. Μετά από πολύ ώρα σκέψης όμως κατέληξα πως ακόμα περισσότερο με πεθαίνουν γιατί μου μοιάζουν με soundtrack του twinpeaks (της σειράς). Και το twinpeaks είναι μεγάλη ιστορία της ζωής μου που έρχεται από πολύ μακριά.

Σήμερα λοιπόν πέτυχα αυτό το mixtape και τους ξανάκουσα μετά από καιρό. Εκεί μέσα, πέρα από τα δικά τους, υπάρχουν κι άλλα εξωπραγματικά κομμάτια που ακούω εδώ και τρεις περίπου ώρες.

3. the end of the world (drag rmx) – SKEETER DAVIS

4. seaw – oOoOoo

14. shallow tears (drag rmx) – LIGHT ASYLUM

Salem λοιπόν, S a l e m