"Ο άντρας που οδηγεί το φορτηγό ονομάζεται Σοπριάνο Αλγκόρ, είναι κεραμοποιός το επάγγελμα, είναι εξήντα τεσσάρων χρονών αν και μοιάζει νεότερος στο παρουσιαστικό. Ο άντρας που είναι καθισμένος στο πλάι του είναι ο γαμπρός του, ονομάζεται Μαρσάλ Γκάσο και δεν έχει κλείσει ακόμα τα τριάντα. Όπως και να’χει, με τέτοιο πρόσωπο κανείς δεν θα τον έκανε τριάντα. Όπως ίσως παρατηρήσατε ήδη, και ο ένας και ο άλλος φέρουν κολλημένα πάνω στο βαφτιστικό τους όνομα κάτι απίστευτα επώνυμα, των οποίων η προέλευση, το νόημα και την αιτία αγνοούν. Το πιο πιθανό πάντως είναι να δυσαρεστηθούν αν κάποια μέρα μάθουν ότι algor σημαίνει τη δυνατή παγωνιά του κορμιού που προαναγγέλλει τον πυρετό, και ότι gacho δεν είναι παρά το μέρος εκείνο στον τράχηλο του βοδιού που υπομένει τον ζυγό."
José Saramago, “Η σπηλιά” (εκδ.Καστανιώτη, 2003)
Έτσι αρχίζει το βιβλίο του José Saramago, “Η σπηλιά” και από εκεί πήραν το όνομα τους οι Gacho Rejected.
Και αν το gacho rejected μπορεί να γραφτεί κάπως έτσι, με dots=νότες, τότε οι νότες θα μπορούσαν να είναι μελωδίες τους και η γραφή να αλλάζει ανάλογα με τη μουσική, όπως εδώ, με την αρχή φα#-λα-φα# που είναι η μουσική του “down low”….
και οι δοκιμές συνεχίζονται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου