Τρίτη 11 Μαΐου 2010

fieldlines











…a little earlier this year, I was talking to the Warp guys about some of the stuff they wanted to do for the Cosmogramma release. They showed me the cover artwork and at the time, I was looking some pictures of solar wind and the Earth’s magnetosphere and it kind of clicked for me that the magnetic field line stuff I’d be playing with before, related to the cover artwork in what I thought was a really intuitive way…

Δεν ξέρω ακριβώς γιατί αλλά μόνη μου δεν βάζω να ακούσω flying lotus. Όταν όμως τον ακούω επειδή τυχαίνει να τον ακούει κάποιος άλλος, μ’ αρέσει πολύ.
–τι είναι αυτό που ακούμε? – flying lotus – τι ωραίος που είναι γαμώτο.
– πάντα αυτό λες.
Αλλά μόνη μου δεν βάζω να ακούσω. Ούτε να δω. Με το ζόρι κατέβασα το fieldlines.
- Θέλω να σου δείξω κάτι - Δεν μπορώ τώρα. - Θα σ’ αρέσει, είναι ένα ωραίο application για το καινούριο του flylo. - Βαριέμαι, άσε με. - Αφού θα σ’ αρέσει σου λέω. Δεν υπάρχει μόνο η τετραγωνική ρίζα του μείον ένα στον κόσμο.
Όντως. Είμαι λίγο εκνευριστική ώρες ώρες. Το fieldlines όμως μου άρεσε πολύ.

The downloadable app allows users to interact using their webcam or their mouse, creating an entrancing combination of sound and motion.

Είναι μια δουλειά του interactive artist Aaron Meyers, που βασίστηκε στο έργο-εξώφυλλο του Leigh J. McCloskey.
Η πλάκα είναι πως ο Leigh J. McCloskey είναι ηθοποιός και έπαιζε στο Dallas τον Mitch Cooper! Αυτοπροσδιορίζεται και ως visual philosopher (δεν έχω ιδέα τι θα πει και δεν μου ακούγεται καλό) και έχει μανία με την Αναγέννηση (ούτε κι ο Ruskin θα το έβρισκε καλό αυτό). Τα έργα του δεν ξέρω αν μου γεμίζουν το μάτι, αλλά το cosmogramma είναι ωραίο.
Τα μαγνητικά πεδία του Aaron Meyers μ’αρέσουν περισσότερο.
Ο Meyers έχει κάνει και εκείνο το ωραίο videoclip για τους Radiohead. Πρέπει να είναι καλός.

Ο panhimic όμως είναι καλύτερος. Όταν είδα το fieldlines τον θυμήθηκα αμέσως. Ο panhimic ήταν ο πρώτος άνθρωπος που του μίλησα την πρώτη μέρα στη σχολή. Καθόταν στο αίθριο μόνος του, κατάχαμα, οκλαδόν, και έπινε lucozade. Φορούσε ένα κοντομάνικο καρό πουκάμισο και μου θύμισε έναν πρώην μου. Γι’ αυτό του μίλησα υποθέτω. Φάνηκε από νωρίς ότι ήταν ταλέντο και σπασίκλας. Τώρα δουλεύει στο Λονδίνο και συνεργάζεται με την Kaijima Sawako την οποία δεν είχα την τιμή να γνωρίσω. Τα ωραία πράγματα όμως που κάνουν υπάρχουν εδώ.
Τη δουλειά του που μου θύμισε το fieldlines την είχα δει πριν χρόνια. Τα motion capture/ optical flow videos είναι πολύ κοντά σε εκείνη την ανάμνηση αν και μάλλον πιο εξελιγμένα. O flylo καλύτερα να συνεργαζόταν με αυτούς παρά με το Dallas.


4 σχόλια: