losing the plot

Tον Tiago La, με το Tiago La is losing the plot, τον ανακάλυψα πριν κανά δυο χρόνια, εξαιτίας της λέξης plot. Εντάξει, δεν θέλει και πολλές ανασκαφές για να πετύχει κανείς μια νέα κυκλοφορία της Lex, αλλά και πάλι η χαρά της ανακάλυψης ήταν μεγάλη. Αυτό το μικροσκοπικό album μου ήταν ιδιαίτερα συμπαθές. Το ίδιο και το αινιγματικό και low profile του Tiago.

Και η θετική προκατάληψη άρχισε, όπως είπα λόγω «plot» πριν καν το ακούσω. Έχω μια τάση να μαζεύω και να συμπαθώ μουσικές που έχουν στον τίτλο τους κάτι από τα παρακάτω: αφήγηση, πλοκή, περιγραφή, σενάριο, σελίδες, κεφάλαια. Οτιδήποτε δηλαδή κάνει τη μουσική κάπως σαν βιβλίο.

Escape Artists: Plot against theme / Prefuse 73 Reads The Books / Presfuse73: Vocal Studies + Uprock Narratives / Ahmad Szabo - This Book is About Words / Clutchy Hopkins: Story Teller / Blockhead: Uncle Tony's Coloring book / Soarse Spoken - Park Bench Narratives / Deaf To The General Public - Storyteller's Story / Jibaro Times Chapter 1 / 4Hero: Two Pages / Attica Blues - Page One / The Smashing Pumpkins – Blank Page / Anathallo - All The First Pages / Colleen - I'll Read You a Story / Eyedea & Abilities – This Story / Thomas Carnacki - Bedtime story for the most fragrant room in the ward / A Reminiscent Drive - Two sides to every story / Broadcast – The Book Lovers / The Divine Comedy – The Booklovers / Camera Obscura - Books Written for Girls / The Declining Winter - We Used to Read Books / Maxïmo Park - Books From Boxes / Talking Heads - The Book I Read

Τελοσπάντων, κάτι τέτοιο δηλαδή. Εν πάσει περιπτώσει είχα χαρεί πολύ με το album του. Το Losing the plot εννοώ.

Πριν καμιά δεκαριά μέρες, ήταν τα γενέθλια μου. Τα δώρα συνεχίζουν να φτάνουν κατά κύματα. Ένα από τα χθεσινά δώρα ήταν αυτό: S.A.Andrée: There’s A Fault. Και αυτό κυκλοφορία Lex.
Μου είπαν ότι θα μου αρέσει σίγουρα γιατί είναι μελαγχολικό, με ωραίες μελωδίες και κάπως ρομαντικό. Με έχουν πάρει χαμπάρι δηλαδή. Δεν μου είπαν όμως ότι ο S.A.Andrée είναι ο Tiago La. Δηλαδή σχεδόν. Ο Tiago La δανείστηκε το όνομα του S.A.Andrée για αυτό το project.

Ποιος όμως είναι ο S.A.Andrée? Εδώ έρχεται λοιπόν μια άλλη φοβερή ιστορία που εξηγεί και το εξώφυλλο του δίσκου.Ο Salomon August Andrée ήταν Σουηδός φυσικός και μηχανικός και το 1897 ήταν ο πρώτος (Σουηδός) που προσπάθησε να φτάσει στον Βόρειο Πόλο με αερόστατο.

Δεν ενδιαφερόταν για τις τέχνες και τη λογοτεχνία, αλλά μόνο για τις φυσικές επιστήμες και την τεχνολογία. Η αποστολή που οργάνωσε με στόχο τον Βόρειο Πόλο τόνωσε το πατριωτικό Σουηδικό αίσθημα αλλά τελικά ήταν μια δραματική αποτυχία.

Τον Ιούλιο του 1897, το αερόστατο Örnen (δηλαδή ο Αετός) μετά από τρεις μέρες ταξίδι, έπεσε σε μια θύελλα και προσγειώθηκε απότομα στους πάγους. Ο S.A.Andrée κατάλαβε πως δεν θα έφτανε ποτέ στον Βόρειο Πόλο.

Η αποστολή, με το τριμελές πλήρωμα (έναν ακόμα μηχανικό και έναν φωτογράφο) ήταν εξοπλισμένη με τρία έλκηθρα, μια βάρκα και εφόδια για τρεις μήνες. Κατευθύνθηκαν ανατολικά προς μια τοποθεσία όπου θα έβρισκαν μια αποθήκη ήδη εφοδιασμένη με τα απαραίτητα, αλλά μετά από μια εβδομάδα πορεία τα ρεύματα που κινούσαν τους πάγους τους είχαν οδηγήσει δυτικά. Αποφάσισαν να κατευθυνθούν Βόρεια, με σκοπό να βρουν την 2η αποθήκη που είχαν προ-οργανώσει, αλλά ο πάγος τους δυσκόλευε. Έπρεπε να σέρνουν τα έλκηθρα τους και παρότι υπήρχαν αποθέματα τροφών που συντηρούσαν με το κυνήγι πολικών αρκούδων, τελικά εξαντλήθηκαν. Μετά από δυο μήνες περιπλάνησης στους πάγους κατάφεραν να φτάσουν σε στεριά τον Οκτώβριο, στο Kvitøya, ένα νησί. Και εκεί ήταν το τέλος. Εκεί σταματούν και οι σημειώσεις και οι παρατηρήσεις τους στα προσωπικά τους ημερολόγια.

Οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν πως ο φωτογράφος του πληρώματος πέθανε μια βδομάδα μετά την άφιξη τους στο Kvitøya, και οι άλλοι δύο λίγο αργότερα. Ο φωτογράφος βρέθηκε θαμμένος σε κάποιες πέτρες και οι υπόλοιποι μέσα στη σκηνή. Η φωτογραφία του εξωφύλλου του There’s A Fault είναι δική του και την τράβηξε όταν προσγειωθήκαν στους πάγους. Λεγόταν Nils Strindberg.

Ο τελευταίος τους καταυλισμός στο Kvitøya δεν βρέθηκε παρά το 1930.

Δεν έγινε ποτέ αυτοψία στις τρεις σωρούς, και τα ακριβή αίτια του θανάτου τους δεν διευκρινίστηκαν. Η μεταγενέστερη κριτική, είναι αρκετά σκεπτικιστική με την όλη επιχείρηση του S.A.Andrée. Υπονοεί πως ο Andrée εγκλωβίστηκε από το ίδιο του το όραμα και το ρόλο του ως εθνικό ήρωα και επέμεινε σε μια αποστολή που όλα έδειχνα πως ήταν καταδικασμένη.Δεν έχω ιδέα πως τράβηξε τον ασιάτη -και νομίζω καλιφορνέζο- η ιστορία ενός Σουηδού εξερευνητή. Πάντως ήταν μια ωραία ιστορία με ωραία πλοκή έστω και χωρίς αίσιο τέλος. Το There’s A Fault μοιάζει με το Losing the plot αλλά είναι πιο λυπητερό. Και τελικά ίσως μου αρέσει και πιο πολύ.

"Written from the explorer’s perspective, this album was recorded over 3 years in London and Los Angeles using vintage instruments and original analogue synthesizers, sourced for their fluctuations, inaccuracies and need for hands-on human control. Their use also highlight the elapsed time and technological advancements between Andrée’s initial expedition and his belated discovery".