the joe beats experiment

Σήμερα το βράδυ -δηλαδή χθες, γιατί σήμερα το βράδυ αποκλείεται να το τελειώσω αυτό το post, ήδη νυστάζω πάρα πολύ και είναι αργά- μου συνέβη άλλη μία μικρο-σύμπτωση.

Ο Buddy Peace, ο κοκκινομάλλης τύπος της Strange Famous πόσταρε στο facebook το εξής άσμα.
Πέρα από μια αδυναμία που έχω στους κοκκινομάλληδες ως φυλή (είναι φυλή οι κοκκινομάλληδες;;;) το κομμάτι αυτό έχει για μένα μεγάλη ιστορία.
Όχι όμως αυτό ακριβώς. Αυτό.
Συνηθίζω να μαθαίνω τα πράγματα κάπως ανάποδα. Η μουσική μου παιδεία δεν έχει σωστές βάσεις ούτε σωστή χρονολογική σειρά. Ας είναι.

Είχαμε μείνει στους non-prophets και την άγνοια μου για το συνδυασμό Sage+Joey f***n Beats. Αφότου εξάντλησα τα πάντα για το album τους “Hope”, μουσικώς, γραφιστικώς και στιχουργικώς, μου έμεινε η εξερεύνηση του κεφαλαίου Joey Beats.

Ό,τι βρήκα τοποθετήθηκε στο φάκελο «οι φίλοι του Sage». Μου άρεσε πολύ αυτό το album και ακόμα περισσότερο το Coxcomb Red.

Μόλις τώρα ανατρίχιασα διότι συνειδητοποίησα ότι το Coxcomb Red αναφέρεται και αυτό σε κόκκινα μαλλιά και τόση ώρα, ακριβώς πριν, έπλεκα το εγκώμιο των κοκκινομάλληδων με εντελώς άλλη αφορμή.

your hair is coxcomb red your eyes are viper black

Συμβαίνουν αυτά στη ζωή. Συνέχεια. Ευτυχώς.

Όταν είχα πρωτοερωτευτεί το τραγούδι δεν ήξερα καν τι σημαίνει coxcomb. Και δεν έψαχνα. Το κάνω αυτό καμιά φορά. Μ’ αρέσει να κρατάω άγνωστες λέξεις για καιρό. Σε στίχους εννοώ. Νομίζω ότι δημιουργούν μια μαύρη τρύπα νοήματος που αντιστέκεται στη βαρεμάρα. Νομίζω ότι με το να αργώ να καταλάβω κάποιο σημείο προστατεύω το τραγούδι από το χρόνο.
Δεν έχει σημασία. Κάποια στιγμή κοίταξα.

Και με πέθαινε που ο Joe Beats είχε κάνει το τραγούδι πολλά μικρά μικρά κομματάκια για να χωρέσει στο beat. Πολύ μου είχε αρέσει αυτό.

I tried pushing songs like The Black Crow, The Body Burned Away, and Captain Badass but to my surprise Joey chose Coxcomb Red. He chopped it up into 866 pieces in order to fit the song to the beat. He also added in clips from a record by a bunch of girls talking about being groupies in the ’70’s. the samples from “The Groupies” are as sad and wonderful as Jason Molina’s singing.

CW.Roelle

Το άκουγα συνέχεια για μερόνυχτα. Το είχα προωθήσει σε αγαπημένους ανθρώπους που το άκουγαν μερόνυχτα και έπαιζε σε πάρτυ από τα οποία απουσίαζα με αμφίβολη ανταπόκριση στο κοινό [δεν πειράζει].
Μετά ηρέμησα και σκέφτηκα να ακούσω ξανά και τον υπόλοιπο δίσκο γιατί δεν ήταν πολύ δίκαιο αυτό που έκανα.
Όντως. Πέρασα την ίδια κρίση με το When we reach the Hill. Των Black Heart Procession. Ξανά από την αρχή.

My friend introduced me to The Black Heart Procession and said his coworker called them the most depressing band he ever heard. To me, their music is beautiful. Joey originally had the acapella for Yeshua Da Poed’s “Directions” mixed in with this. He reluctantly removed it. That might explain why this sounds so much like a hip-hop beat for an emcee.

CW.Roelle

Κάπου εκεί, και επειδή είχα κολλήσει πολύ με όλο το project, βρήκα ασχολία με την επέκταση του. Μέσα στον φάκελο The Joe Beats Experiment Presents Indie Rock Blues έφτιαξα άλλον ένα φάκελο με τα πρωτότυπα, τα κομμάτια που είχε χρησιμοποιήσει. Δεν το είχα ξανακάνει αυτό για συλλογή με διασκευές. Εξάλλου γενικά δεν τις συμπαθώ τις διασκευές.
Το tracklisting λοιπόν ήταν το εξής:

Και μπορεί κανείς να το ακούσει εδώ.

Το περίεργο είναι πως πριν λίγο καιρό το ξαναθυμήθηκα όλο αυτό, και μετά από πέντε κοντά χρόνια, το κακό τρίτωσε με το I του Andrew Bird.
Ξανακόλλησα. Και ίσως τελικά να ξεπέρασε και το Coxcomb red και το When we reach the hill. Είναι υπέροχο. Υπέροχο. Και το πρωτότυπο ακόμα ωραιότερο.

I first picked up an Andrew Bird cd because Chris Ware did the covert art. Then the record store owner told me Bird was in the Squirrel Nut Zippers, so I bought the album. Ever since, I’ve been a big fan. His songs are always smart although sometimes funny and sometimes sad. He plays a violin like it’s a guitar and whistles like it’s nobody’s business.

CW.Roelle

Μ’ αρέσει που αύριο το βράδυ που θα τολμήσω να μπω στο ίδιο μου το blog δεν θα πρέπει να λέω σήμερα αλλά χθες.